دهه فجر از ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه، روزهايي ماندگار و فراموش ناشدني در تاريخ ملت بزرگ ماست، اين روزها مصادف است با روزهاي پيروزي انقلاب اسلامي؛ انقلابي كه رساترين فرياد تاريخ، يعني امام امت، آن را رهبري كرد و به فرجام رساند و براي حفظ آن، با تمام وجود تلاش كرد.
انقلابي كه مبتني بر بينش عميق توحيدي و الهام گرفته از انقلاب سرخ عاشوراي حسيني بود، كه در آن عده اي قليل، با اعتقادي وسيع و راسخ، نيروهاي كفر و باطل را شكست دادند و چشم قدرتمندان را خيره ساختند.
دهه فجر، فرصت بازنگري در ارزش ها و آرمان هاست؛ وقتي كه امام آمد، ستم رفت، شاه رفت و پليدي و تباهي و سياهي رخت بر بست. وقتي كه امام آمد، لاله ها سر از خاك برآوردند و فرشي براي گام هاي پرصلابت او شدند.
وقتي كه امام آمد، آزادي به خانه ها برگشت، ما استقلال خويش را باز يافتيم و جمهوري اسلامي با دست مبارك او بنياد نهاده شد.
پيروزي انقلاب اسلامي ايران، بدون شك معجزه اي الهي بود كه به دست معجزه گر مردي از سلاله پاك رسول خدا (ص)، به انجام رسيد و چشم اميد مظلومان و مستضعفان جهان را به خود خيره ساخت.
تأثير سريع انقلاب اسلامي در منطقه و بر آشفتن شعله خشم مردم مسلمان و غيرمسلمان در بسياري از كشورهاي تحت سلطه استعمار، گواه روشني بر اين مدعاست؛ مهم ترين و اساسي ترين عامل پيروزي انقلاب اسلامي، قيام مردم براي خدا بود و اين نكته حساسي است كه از ديد غربي ها و سياست مآبان مادي گرا، خارج و از حيطه تفكر محدود آنان بيرون، و براي آنها و دنباله روان شان واژه اي نامفهوم است.
حضرت امام (ره) پيش از آن كه مردم را به انقلاب بر ضد طاغوت وادارد، انقلابي در درون دل هايشان آغاز كرد. بنابراين انقلاب اسلامي ايران، انقلابي بود بر ضد تمام ارزش هاي به ارث مانده از دوران ستم شاهي؛ انقلابي بود در روش ها، منش ها، سنت هاي جاهلي.
خاطره اي از انقلاب
انشاي من